این باغ همیشه در زمستان است
روز کوتاه و در شب دل ویران است
تن من از سرما میلرزد
از تاریکی و از فردا میترسد
آتش لبخندت را روشن کن
فردا را منور، قلبم را گرم کن
- ۰ نظر
- ۳۰ دی ۹۷ ، ۰۳:۳۶
این باغ همیشه در زمستان است
روز کوتاه و در شب دل ویران است
تن من از سرما میلرزد
از تاریکی و از فردا میترسد
آتش لبخندت را روشن کن
فردا را منور، قلبم را گرم کن
سلام
وقتی به دنیای پروفایل پیکچرز ها قدم میگذارم.
اولین باریکه ی نوری که می تواند خبری حاکی از درخشش خورشید باشد ، نظرم را جلب می کند.
لبخند است!
مرموزترین جامه زیبایی ، که بشر می تواند به آن مجهز شود.
زیبایی و آرامشی که در تار و پود این جامه نهفته است؛ می تواند آکنده از شوق ، رضایت قلبی، معصومیت، درد و حتی غمی جان فرسا باشد. اما همیشه یادآور این نکته است:
لبخند بزن! تا لبخند شوی.
لبخند نه تنها زره ای محکم در برابر مشکلات است ، وجود را دل نشین تر میکند .
پس همیشه لبخند بزن جز زمانی که لبخند بآید محو شود .
با آرزوی کامیابی و لبخند
پ ن : این متن با دیدن لبخند خانم ف نوشته شد! با تشکر از ایشون که بی خبر باعث خلق این متن شدن!!!!
گاهی انتخاب کن، فقط یک لبخند بزنی! :)
انسان به عنوان یک موجود اجتماعی و غیرمعقول یا باید انتخاب کنه از کدوم راه بره یا فقط باید از یک راه بره. اگر انتخاب کنه که از کدوم راه بره .در شرایطی، ما طبق آخرین نتایجی که شاید باید به کار برده بشه پیشنهاد میکنیم لبخند بزنه، لبخند زدن کاربرد های زیادی داره هم میتونه راه رو به تزویر ببره و نقاب احمقانه ای باشه که به صورتت چسبوندی یا فقط راه رو عوض کنه و خلق کنه یا این که لبخند باشه نوعی لبخند که شاید راضی کننده باشه حداقل!! حالا شاید در یک موقعیت یا شاید یک برنامه طولانی تر به کار برده بشه و ختم کلام این که غیر از نوع اولش، به کار ببرش که حداقل از نظر تایید نشده من بهتره(و برخی علما!)!!!!
:)
(لبخند)